ବାତ୍ସଲ୍ୟର ଛ'ମାଣ ଆଠଗୁଣ୍ଠ

ଫି ବର୍ଷ ଏ କୁଆଁରୀ କାଶତଣ୍ଡୀ ହିଁ

ପ୍ରଥମ କରି ଧାଇଁଆସି

କହିଦିଏ ମୋ କାନରେ

ତୋ ଆଗମନର ଶୁଭବାର୍ତ୍ତା..

ଛମଛମ୍ ପାଉଞ୍ଜି ପିନ୍ଧି ପାଦରେ

ଝୁମିଝୁମି ନାଚିଯାଏ ମୁଁ

ଭୋଦୁଅର ଟାଁ ଟାଁ ଖରାରେ

ତୁ ଆସିବୁ ଏଇ ଖୁସିରେ...

ତୁ ସିନା ଆସୁ ଅଶିଣରେ

ଥାପି ଥାପି ପଦ୍ମପାଦ ଝୋଟି ଚିତା

ଶେଫାଳିର ସୁବାସିତ

ଫୁଲ ଗାଲିଚାରେ

ଶରତର ତୋଫାଜହ୍ନ

ଭିଜା ଜୋଛନାରେ

କସ୍ତୁରୀ ଚନ୍ଦନ ଧୂପ ଝୁଣା ମହକରେ

ନିନାଦିତ ବେଦମନ୍ତ୍ର ସ୍ବାଗତ ଗୀତିରେ

ହେଲେ ...ଶେଯରେ ମୁଁ ଶୋଇଥାଏ

ଏକାଏକା ନୀଳନିର୍ଜନରେ

ତୋ ରୂପ ହସୁଥାଏ ଆଖି ପଲକରେ।।

ଭାବୁଥାଏ ମନେମନେ

ଏଥର ଆସିଲେ ତୁ

ମୁହୂର୍ତ୍ତଟେ ହେଉପଛେ

ଶାନ୍ତିରେ ପଡ଼ିବି ଶୋଇ

ତୋରି କୋଳରେ..

ହଜିବି ତୋ ସ୍ନେହ ପଣତରେ

ସୁଖ ନେଇ ଦୁଃଖ ସବୁ ବାନ୍ଧିଦେବି

ତୋରି କାନିରେ ...

ବାତ୍ସଲ୍ୟର ଛମାଣ ଆଠଗୁଣ୍ଠ

ମୁକୁଳେଇ ଆଣିବି ମୋ

ଦେଣାପାଉଣାରେ...

ଛାଡିବିନି ଜମା ଆଉ

ଏଥର ତୁ ଗଲାବେଳେ

ରାଣଦେଇ ରଖିବି ସାଥିରେ।।

ଅଥଚ.. ଏମିତି ଘଟେନା ମାଆ

କେବେ ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ...

ପାରେନା ଶାନ୍ତିରେ ଶୋଇ

କେବେ ଦିନେ ତୋରି କୋଳରେ

ତୁ ମୋତେ ଭୁଲିଯାଉ ଭକ୍ତ ଗହଳିରେ...

ହସି ହସି ଆସୁ ମାଆ

ଶରତର ତୋଫା ଜୋଛନାରେ

କାଶତଣ୍ଡୀ ମୋତି ଝରା

ପୁଷ୍ପକଦୋଳାରେ

ଅବତରୁ ଏ ଧରାରେ

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲଚିତ୍ତରେ

ପାପତାପ ଦୁଃଖ ହରୁ

ସାରା ସଂସାରରେ

ଜଗତ ଜନନୀ ବୋଲି

ସଭିଏଁ କରନ୍ତି ପୂଜା

ଧୂମଧାମ୍ ଯଥାବିଧି

ଷୋଡ଼ଶ ଉପଚାରେ ।।

ଉଁ ଚୁଁ କିଛି ତ ପାରେନା କହି

ପାରେନା ପଣତ ଛୁଇଁ

ଏତେ ଭିଡ଼ ଭକତ ମେଳରେ

ମା' ବୋଲି ଆକୁଳରେ

ଡାକିଲା ବେଳକୁ ତୋତେ

ହଜିଯାଉ ତୁ କେଉଁଠି

ଦଶରା ଭିଡ଼ରେ

ମୋ ଡାକ ଶୁଣୁ ତୁ କାହିଁ

ମୋ ମନ ବୁଝୁ ତୁ କାହିଁ

ଜୀଉଁଥାଏ ମରୁଥାଏ

ଅଲୋଡା ପଣରେ

ସବୁକଥା ରହିଯାଏ

ଲୁହଭିଜା ଅନ୍ତର ଭିତରେ।।

ବାଲେଶ୍ବର ୮୭୬୩୧୪୧୦୨୨

ତା୧୭।୧୦।୨୦୨୦