ମାଆ ମୋ' ଧରାକୁ ଆସିବ

ବରଷକେ ଥରେ ମାଆ ମୋ ଆସିବ

ମରତ ମାଟିରେ ଶରତ ହସିବ

ଜଗତଜନନୀ ଦୁର୍ଗତିନାଶିନୀ

ସୁଖ ଶାନ୍ତି ପ୍ରୀତି ଭରିବ

ଶକ୍ତିମୟୀ ସେ ସିଂହବାହିନୀ

ଦାନବ ସଂହାର କରିବ।।

ମହାମାୟା ସେ ଯେ ଦୁର୍ଗା ଭବାନୀ

ଅନ୍ତର ଦୁଃଖ ବୁଝିବ

ଭବ ସାଗରର ଯେତେ ହଳାହଳ

ସବୁ ବିଷ ସିଏ ହରିବ

ତା ଶୁଭାଗମନେ ସାରା ସଂସାରଟା

ନିଆରା ନିଆରା ଲାଗିବ

ନବୀନ ପୁଲକେ ପୁଲକିତ ଧରା

ନୂଆ ସୂରୁଯଟେ ଉଇଁବ।।

ବରଷକେ ଥରେ ମାଆ ମୋ ଆସିବ

ମରତମାଟିରେ ସରଗ ହସିବ

ଦୁଃଖଯାତନା ହଜିଯିବ ଦୂରେ

ସୁଖର ପସରା ମେଲିବ

ନାନାଜାତି ଫୁଲ ଫୁଆରେ ଫୁଆରେ

ପ୍ରଜାପତି ଗୀତ ଗାଇବ

କାଶତଣ୍ଡୀ ଝୁମି ନାଚିବ

ଖୁସିର ମୁକୁତା ଝରିବ

ଶଙ୍ଖ ହୁଳହୁଳି ଉଛୁଳିପଡ଼ିବ

ଓଁକାର ନାଦ ଶୁଭିବ

ଭକତି ପ୍ରଦୀପ ଜଳିବ

ଅଗୁରୁ ଚନ୍ଦନ ମହମହ ବାସେ

ନବ ଉନ୍ମାଦନା ଭରିବ

ମାଆ ମୋ ଦୋଳାରେ ଆସିବ

ଷୋଡ଼ଶ ପୂଜାର ଉପଚାରେ ସିଏ

ପୂଜା ମଣ୍ଡପରେ ବସିବ

ଦରଶନେ ତାର ନାହିଁ ଭେଦାଭେଦ

ଭକତଙ୍କ ଭିଡ଼ ଜମିବ।।

ମହକିତ ହେଵ ଗଗନ ପବନ

ଚାରୁଚନ୍ଦ୍ରମା ଚୁମିବ

ଚପଳା ଚମକି ଚାହିଁବ

ଦେବଦେବୀଗଣ ପୁଷ୍ପ ବରଷିବେ

ଗହଳଚହଳ ଲାଗିବ

ଚତୁର୍ଦିଗେ ଖାଲି ମାଆ ମାଆ ସ୍ୱନ ...

ମାତୃ ହୃଦୟ ଦହିବ

ମମତାର ମଧୁ ଝରିବ

ପଣତଟା ତାର ସନ୍ତାନେ ଛୁଇଁ

ମହମହ ହୋଇ ବାସିବ

ସୁଖର ସରଗ ହସିବ।।

ବାଲେଶ୍ବର ୮୭୬୩୧୪୧୦୨୨